A propos naszej Loży „Gabriel Narutowicz”

Krótka historia Loży „Gabriel Narutowicz”

Nazwa została wybrana na cześć powstałej w okresie międzywojennym Loży w Łodzi, nazywanej imieniem inicjowanego w Zurichu, kilka lat przed jego powrotem do Polski Gabriela Narutowicza. Loża ta, mocą dekretu Mościckiego została zamknięta w 1938 roku. Zapalenie świateł „Gabriel Narutowicz” miało miejsce w Krakowie, 31ego października 1992. Na okazję ponownego zapalenia świateł przybyła do Krakowa liczna delegacja GODF’u z Zastępcą Wielkiego Mistrza na czele. Oficerowie instalatorzy byli Czcigodnymi Mistrzami Warszawskich Lóż „Wolność Przywrócona” oraz „Nadzieja”. Był też obecny członek Loży „Aristide Briand” z Paryża, Polak żyjący we Francji, jeden z dwóch założycieli „Gabriel Narutowicz”. Tuż po oficjalnej instalacji Loża przystąpiła do inicjacji trzech kandydatów, co doprowadziło do 10ciu liczbę członków w pierwszym dniu jej istnienia. Po roku działalności Lożą liczyła 17 członków. Na początku, Loża borykała się z kłopotami lokalowymi. Niektórzy pamiętają jeszcze do dziś instalacje świątyń robione w pośpiechu, z elementami dekoracji robionymi z kartonu i przyklejanymi taśmą do ściany, lub jeszcze zdziwioną minę dozorcy kamienicy, kiedy w niedzielę wieczorem patrzył na orszak uroczyście ubranych ludzi noszących do jakiegoś mieszkania kolumny ze steropianu, młotki lub inne egzotyczne rekwizyty…. Ta sytuacja koczownicza skończyła się w październiku 1995-ego roku, kiedy bracia Loży ukończyli remont i wyposażenie małego pokoju w centrum Krakowa, oddanego do dyspozycji za symboliczną opłatę przez jednego z członków Loży. Dzięki niemu, Loża pracowała w wygodzie posiadania stałego miejsca, do końca roku 2011 … Ten okres widział mocny rozwój Loży Krakowskiej, która w roku 2002 liczyła aż 42 członków. Ta liczba mieści się w średniej statystycznej lóż francuskich, ale mogła być uważana w Polsce za bardzo dobry wynik, w porównaniu z sytuacją kraju, w którym istnieje ponad 1000 lóż. Loża Gabriel Narutowicz inicjowała wtedy kilku kandydatów mieszkających w Poznaniu i 12-ego maja 2002, brała udział w zapaleniu świateł Loży im. „Ignacy Paderewski”, która funkcjonowała w Poznaniu do roku 2011. Loża „Ignacy Paderewski” nie wytrzymała próby czasu i po dziesięciu latach działania, została zamknięta w 2011. Wiosną 2010 powstało pytanie o dalszą przynależność Loży Krakowskiej do Wielkiego Wschodu Francji oraz ewentualne przyłączenie do WWP. Ta kwestia wywołała dużą debatę wśród Braci Loży. Jednakże, decyzja podjęta kilka lat wcześniej została niezmieniona a loża jednogłośnie wyraziła swoją wolę dalszej pracy pod auspicjami Wielkiego Wschodu Francji. Loża „Gabriel Narutowicz” obchodziła 11ego listopada 2017 roku 25-lecie swojej działalności. Przez te wszystkie lata, Loża przyjęła ponad 70-ciu członków. Część z nich dołączyła do innych Polskich organizacji masońskich, część przeszła na tak zwany „Wieczny Wschód”, niektórzy zawiesili swoją działalność. Dzisiaj Loża „Gabriel Narutowicz” liczy 20 członków. Nasza Loża jest mieszana. Jest Ona członkiem Wielkiego Wschodu Francji, który od 300 lat stara się budować kulturę dialogu w Lożach, oraz pomiędzy nimi i światem profańskim.

Będąc członkiem Wielkiego Wschodu Francji angażujemy się w intelektualne refleksje w duchu wolnomularskim, dążąc do tryumfu jego humanistycznych wartości. Wyrażają się one w walorach wspólnotowych jak i osobistych, oraz dobrowolnej więzi społecznej.

„Gabriel Narutowicz” jest Lożą bliźniaczą francuskiej Loży „Le bonheur, Diderot” (Szczęście Diderota), będącej Lożą Wielkiego Wschodu Francji, pracującej na Wschodzie Paryża.

Bracia i Siostry obydwu Lóż prowadzą wspólne prace, wymianę idei, opinii, prowadzące do wspólnej refleksji, mającej na celu antycypację przyszłości cywilizacji europejskiej, z której się wywodzimy.